i szare piórko zgubione przez drozda

Adam Zagajewski
Spróbuj opiewać okaleczony świat

Spróbuj opiewać okaleczony świat.
Pamiętaj o długich dniach czerwca
i o poziomkach, kroplach wina rosé.
O pokrzywach, które metodycznie zarastały
opuszczone domostwa wygnanych.

Musisz opiewać okaleczony świat.

Patrzyłeś na eleganckie jachty i okręty;
jeden z nich miał przed sobą długą podróż,
na inny czekała tylko słona nicość.
Widziałeś uchodźców, którzy szli donikąd,
słyszałeś oprawców, którzy radośnie śpiewali.

Powinieneś opiewać okaleczony świat.

Pamiętaj o chwilach, kiedy byliście razem
w białym pokoju i firanka poruszyła się.
Wróć myślą do koncertu, kiedy wybuchła muzyka.
Jesienią zbierałeś żołędzie w parku
a liście wirowały nad bliznami ziemi.

Opiewaj okaleczony świat

i szare piórko, zgubione przez drozda,
i delikatne światło, które błądzi i znika
i powraca.

'May it be the shadow's call
Will fly away
May it be you journey on
To light the day'


Jak to opisać, ten moment, kiedy przestaję kwestionować to, co jest, i po prostu to przyjmuję z całym dobrodziejstwem inwentarza? To się chyba nazywa bezwarunkowa miłość, czy jakoś tak. :)

'It's astounding, how you lay so close to your cure'. And you will find it and loose again.

to stick my toe into the water

My desire 

is always the same; wherever Life 

deposits me: 

I want to stick my toe 

& soon my whole body 

into the water. 

I want to shake out a fat broom 

& sweep dried leaves 

bruised blossoms dead insects 

& dust. 

I want to grow something. 

It seems impossible that desire 

can sometimes transform into devotion; 

but this has happened. 

And that is how I've survived: 

how the hole 

I carefully tended 

in the garden of my heart 

grew a heart 

to fill it.

by Alice Walker