"Jestem pewien, że nie umiemy rozpoznać losu, jaki żłobią dla nas po drugiej stronie losu boskie rylce. Muszą się nam objawić dopiero we właściwej dla człowieka postaci - czarno na białym. Bóg pisze lewą ręką i lustrzanym pismem." [O. Tokarczuk, Bieguni]

Czy w ogóle możemy coś zobaczyć takim, jakie jest naprawdę? Poznać jakiegoś człowieka? Czy wiemy, kogo kochamy? Myślę, że dopiero kiedy coś idzie zupełnie nie po naszej myśli, pojawia się szansa zobaczenia prawdy.

Zobaczenia w ludziach nie tego, co chcemy w nich widzieć, ale tego, co jest.

Ktokolwiek nas spotyka od Niego przychodzi
tak dokładnie zwyczajny że nie wiemy o tym

jak osioł co chciał zawyć i nie miał języka
lub chrabąszcz co swej nazwy nie zna po łacinie
będziemy się mijali nie wiadomo po co
spoglądali na siebie i sięgali w ciemność
myśleli o swym sercu że trochę zawadza
jak wciąż ta sama małpa w sensacyjnej klatce

(...)

Ktokolwiek nas spotyka od Niego przychodzi
nagle zniknie --- od razu przesadnie daleki
czy byliśmy prawdziwi ---- sprawdził mimochodem

[Jan Twardowski]

"Now you can go complaining about how you lack passion;
oh darling, passion is something that likes to be conquered
just like love
like life."

All I know
Is everything is not as it's sold
but the more I grow the less I know
And I have lived so many lives
Though I'm not old
And the more I see, the less I grow
The fewer the seeds the more I sow

Then I see you standing there
Wanting more from me
And all I can do is try
Then I see you standing there
Wanting more from me
And all I can do is try

I wish I hadn't seen all of the realness
And all the real people are really not real at all
The more I learn, the more I learn
The more I cry, the more I cry
As I say goodbye to the way of life
I thought I had designed for me

Then I see you standing there
Wanting more from me
And all I can do is try
Then I see you standing there
I'm all I'll ever be
But all I can do is try
Try

Nie musimy być na ty,
nienajlepszy to jest plan,
zobacz, jak to ładnie brzmi -
stare słowa "pani", "pan".

Nie mówiłeś do mnie "ty",
gdy przybiegłeś kiedyś sam
i gdy ja szepnęłam Ci:
- proszę zostać, zmoknie pan.

Mówię - zostaw, mówię - przynieś,
mówię - wpadnij dziś po kinie... -
Czy nie ładniej było dawniej
mówić - kiedy znów pan wpadnie?

Mój telefon milczy, milczy,
nie masz czasu ani-ani,
czy by było tak, najmilszy,
gdybyś mówił do mnie - "pani" ?

[A.Osiecka]