I'm just a little girl lost in the moment,
I'm so scared but I don't show it...

Interkamp - całkiem inaczej, ale coś odsyła ciągle do tamtego roku. Znów czas się mną bawi, po wakacjach pewnie będę wracać myślami właśnie do tych chwil.

Chciałabym być myślami tu i teraz - ale przecież nasz dom jest tam, gdzie nasze serce...?

Więc mój teraz jest... ... ... ...?
...

Nadzieja, nie można żyć bez niej, i nie można żyć tylko nią.
Szukam tego, co najlepsze :) I co jest, a nie dopiero ma przyjść.

"No one could ever know me, no one could ever see me.
Seems like you're the only one who knows
what it's like to be me.
Someone to face the day with, make it through all the rest with,
Someone I'll always laugh with, even at my worst,
I'm best with you.
(...)
I'll be there for you, when the rain starts to pour.
I'll be there for you, like I've been there before.
I'll be there for you, cause you're there for me too."

"Bądźcie pozdrowieni, Nadwrażliwi -
za waszą czułość w nieczułości świata,
za niepewność - wśród jego pewności,
za to, że odczuwacie innych tak jak siebie samych
zarażając się każdym bólem;
za lęk przed światem, jego ślepą pewnością, która nie ma dna,
za potrzebę oczyszczania rąk z niewidzialnego nawet brudu ziemi
- bądźcie pozdrowieni.

Bądźcie pozdrowieni, Nadwrażliwi
za wasz lęk przed absurdem istnienia
i delikatność niemówienia innym tego co w nich widzicie,
za niezaradność w rzeczach zwykłych i umiejętność obcowania z niezwykłością,
za realizm transcendentalny i brak realizmu życiowego,
za nieprzystosowanie do tego co jest
a przystosowanie do tego co być powinno,
za to co nieskończone - nieznane - niewypowiedziane
ukryte w was.

Bądźcie pozdrowieni, Nadwrażliwi
za waszą twórczość i ekstazę,
za wasze zachłanne przyjaźnie, miłość i lęk
że miłość mogłaby umrzeć jeszcze przed wami.

Bądźcie pozdrowieni
za wasze uzdolnienia - nigdy nie wykorzystane -
(niedocenianie waszej wielkości nie pozwoli
poznać wielkości tych, co przyjdą po was)
za to, że chcą was zmieniać zamiast naśladować
że jesteście leczeni zamiast leczyć świat,
za waszą boską moc niszczoną przez zwierzęcą siłę,
za niezwykłość i samotność waszych dróg
bądźcie pozdrowieni, Nadwrażliwi."

Patetycznie? Niech będzie.
Ale prawdziwie...
Jak dobrze znów pamiętać o tym, co najważniejsze.

"Za dwadzieścia lat bardziej będziesz żałował tego,
czego nie zrobiłeś, niż tego, co zrobiłeś.
Więc odwiąż liny, opuść bezpieczną przystań.
Złap w żagle pomyślne wiatry.
Podróżuj, śnij, odkrywaj."
[Mark Twain]

Znów powietrze ma inny smak...