"Bądźcie pozdrowieni, Nadwrażliwi -
za waszą czułość w nieczułości świata,
za niepewność - wśród jego pewności,
za to, że odczuwacie innych tak jak siebie samych
zarażając się każdym bólem;
za lęk przed światem, jego ślepą pewnością, która nie ma dna,
za potrzebę oczyszczania rąk z niewidzialnego nawet brudu ziemi
- bądźcie pozdrowieni.
Bądźcie pozdrowieni, Nadwrażliwi
za wasz lęk przed absurdem istnienia
i delikatność niemówienia innym tego co w nich widzicie,
za niezaradność w rzeczach zwykłych i umiejętność obcowania z niezwykłością,
za realizm transcendentalny i brak realizmu życiowego,
za nieprzystosowanie do tego co jest
a przystosowanie do tego co być powinno,
za to co nieskończone - nieznane - niewypowiedziane
ukryte w was.
Bądźcie pozdrowieni, Nadwrażliwi
za waszą twórczość i ekstazę,
za wasze zachłanne przyjaźnie, miłość i lęk
że miłość mogłaby umrzeć jeszcze przed wami.
Bądźcie pozdrowieni
za wasze uzdolnienia - nigdy nie wykorzystane -
(niedocenianie waszej wielkości nie pozwoli
poznać wielkości tych, co przyjdą po was)
za to, że chcą was zmieniać zamiast naśladować
że jesteście leczeni zamiast leczyć świat,
za waszą boską moc niszczoną przez zwierzęcą siłę,
za niezwykłość i samotność waszych dróg
bądźcie pozdrowieni, Nadwrażliwi."
Patetycznie? Niech będzie.
Ale prawdziwie...
Jak dobrze znów pamiętać o tym, co najważniejsze.
"jak dobrze pamiętać o tym co najważniejsze"-nie wiem czemu, ale tu przypomniało mi się hasło oazy pamięć i tożsamość, z któregoś tam roku hahaha :D a tak poważnie... jeśli zyjemy po to, żeby doświadczać krótkich przebłysków światła, to chyba warto, Bo przecież wiemy, że kto raz doświadczył tego blasku, już na zawsze będzie w nim zakochany, nawet jeśli tego nie chce.
OdpowiedzUsuń/mikrostrukturalistycznie/
Też tak myślę, moja Kochana Rdzenna Afrykanko Z Polskimi (Boskimi :D ) Korzeniami ;*
OdpowiedzUsuń